1. Zondag (1 dec) – Lezen: 2 Korinthe 5 : 17 – 21
Christus is gekomen om met Zijn offer de zonden van de mensen te bedekken, zodat het goed kan worden tussen God en mens. Zonde zorgt ervoor dat relaties worden beschadigd. Het Hebreeuwse woord voor ‘verzoening’ is afgeleid van het woord voor ‘bedekken’. De fouten van de mens worden door Gods genade, door het bloed van Jezus bedekt, en daardoor ontstaat er verzoening, oftewel: herstel van de relatie. Gods vergeving zorgt ervoor dat het goed komt tussen Hem en mensen én tussen mensen onderling. Het symbool van het kruis laat dit heel mooi zien. De verticale balk toont hoe door vergeving de relatie tussen God en mens hersteld kan worden, de horizontale balk gaat over de herstelde relatie die door vergeving mogelijk is tussen mensen onderling. De mogelijkheid van vergeving biedt hoop. De vergeving die God door Christus aanbiedt, laat zien dat ieder mens bevrijd kan worden van de last van de zonde. God schenkt vergeving, waardoor er een nieuwe tijd kan aanbreken. Daar mogen we ook in de komende week weer bij stilstaan in het toeleven naar de viering van het Heilig Avondmaal.
Om over na te denken: Is het goed tussen God en u? Hoe weet u dat?
2. Maandag (2 dec) – Lezen: Exodus 34 : 5 – 10 en Jona 4 : 2
Het boek Exodus vertelt hoe God het volk Israël heeft bevrijd uit Egypte. Maar terwijl Mozes op de berg de wetten van God ontvangt, buigt het volk al voor een andere god, een zelfgemaakte gouden stier. God wordt boos en Mozes pleit voor het volk. Het volk betuigt spijt en vraagt God om vergeving. Daarna stelt God Zichzelf voor, in vers 34:6, als een God die trouw is en vergevingsgezind. Vele eeuwen later komt deze zin terug in het verhaal van Jona. Jona is de profeet die juist niet wil vergeven. Opnieuw maakt God Zichzelf bekend als de God die trouw is en vergeeft als mensen spijt betuigen. Het volk blijft niet trouw aan God. Toch straft God niet. Hij belooft juist dat Hij geweldige dingen voor het volk zal doen. Eeuwen later belooft Hij de vijandelijke stad Ninevé te sparen.
Om over na te denken: Wat vertelt dit over Gods karakter?
3. Dinsdag (3 dec) – Lezen: Genesis 50 : 15 – 21
In Bijbelverhalen komen we het thema ‘vergeving’ regelmatig tegen. Een voorbeeld is het verhaal over Jozef, een van de twaalf zonen van Jakob. Meerdere keren in zijn leven stond hij voor de keuze te handelen uit wraak en vergelding, of te vergeven. Deze karaktertraining had hij nodig voor de zwaarste opgave: het vergeven van zijn broers. Jozef was door zijn broers verkocht als slaaf. Hij was vals beschuldigd door de vrouw van Potifar en kwam daardoor in de gevangenis terecht. Wanneer Jozef uiteindelijk onderkoning is, ontmoet hij zijn broers opnieuw. Zij herkennen hem niet. Maar hij zorgt ervoor dat zij en hun families niet omkomen van de honger. Als hij hun heeft verteld wie hij is, vragen de broers hem om vergeving. Jozef spreekt uit dat hij de broers heeft vergeven. Hij kijkt niet meer naar de fouten van het verleden, maar naar de manier waarop God die ten goede heeft gekeerd. En naar wat dit betekent voor de toekomst van deze familie. De vergeving die Jozef zijn broers aanbiedt, gaat gepaard met verzoening, het herstel van de relatie tussen hen. Jozef leerde door allerlei situaties in zijn leven niet verbitterd te raken, maar zich te richten op God. Zo leerde hij al op jonge leeftijd te vergeven. Hij weerspiegelt daarin iets van Gods karakter van vergeving.
Om over na te denken: Kent u zelf momenten in het leven waarop u voor de keuze stond om te vergeven? Wat heb je toen gedaan?
4. Woensdag (4 dec) – Lezen: Jakobus 5 : 13 – 16 en Mattheus 26 : 26 – 27
Vergeving is niet goedkoop, genade is niet vanzelfsprekend. Want elke zonde, elke fout kost iets, kost iemand iets. Wanneer er fouten worden gemaakt, is er altijd een slachtoffer. Wie is het slachtoffer van de fouten van de mens? Allereerst God, omdat Hem tekort wordt gedaan. Ook de schepping, de natuur kan het slachtoffer zijn van verkeerde keuzes van de mens. En ook andere mensen kunnen slachtoffers zijn van zonde. Zonden kunnen vergeven worden, maar er moet ook recht worden gedaan aan het slachtoffer. Er zijn consequenties, gevolgen van je gedrag. Daarom is het belangrijk zonde bij naam te noemen, concreet te benoemen wat fout is, zodat je het anders kunt (leren) doen. En daar hoort volgens Jakobus ook bij dat je voor elkaar bidt, om te voorkomen dat het in de toekomst weer mis gaat. In deze week van voorbereiding mogen wij in het bijzonder stil staan bij de
woorden uit Mattheus 26. Ondanks dat wij God tekort doen, lezen we in Mattheus: door Jezus bloed, dat voor velen vergoten wordt, mogen wij vergeving van zonden ontvangen.
Om over na te denken: Waarmee hebt u God in de achterliggende tijd tekort gedaan? Hoe gaat het teken van de wijn voor u leven in deze week van voorbereiding?
5. Donderdag (5 dec) – Lezen: Mattheus 18 : 21 – 35 en Spreuken 17 : 9
In de Bijbel lees je keer op keer dat de mens in de eerste plaats een ontvanger van vergeving is. God vergeeft de mens steeds weer. Dus de mens is ontvanger, die echter op zijn of haar beurt vergeving kan geven. Het uitgangspunt is altijd dat de mens eerst vergeving ontvangt. Dat blijkt ook duidelijk uit deze gelijkenis die Jezus vertelt. Hij legt aan Petrus uit waarom het van mensen kan worden gevraagd zeventig keer zeven keer te vergeven. Het getal zeven staat in de Bijbel symbool voor volledigheid. Eigenlijk zegt Jezus dus als antwoord op Petrus’ vraag: als mens kun je een oneindig aantal keer vergeven, want jou wordt door God nog veel meer schuld vergeven!Niet alleen God heeft dus de macht en mogelijkheid om te vergeven, zoals de joodse schiftgeleerden in die tijd aan de mensen leerden (zie bijvoorbeeld hun reactie op de vergeving van de zonden van de verlamde man, in Lukas 5:17-25). Nee, ook mensen kunnen dit. Bovendien wordt vergeving niet alleen geschonken in de tempel na allerlei rituele handelingen, maar ook gewoon bij de mensen thuis. Elke dag (zeven), meerdere keren (oneindig vaak).Lees ook eens Spreuken 17:9, over het vergeven van vrienden.
6. Vrijdag (6 dec) – Lezen: Lukas 19 : 1 – 10
Het verhaal van Zacheüs laat goed zien wat er met iemand kan gebeuren als hij vergeving ervaart. De zonde van Zacheüs had hem buiten de gemeenschap geplaatst. Hij inde te veel geld, voor de Romeinse bezetter en voor zichzelf. Hij hoorde er niet meer bij. Jezus ziet hem en is genadig voor hem. Doordat Zacheüs merkt dat Jezus zijn fouten wil vergeven, wordt hij zelf ook een vergevend mens. Hij wil zijn fouten herstellen en aan de mensen die hij kwaad deed veelvoudig vergoeden. In dit verhaal wordt duidelijk dat vergeving ervoor zorgt dat relaties worden hersteld. Zacheüs kan weer deel uitmaken van de gemeenschap. Er is sprake geweest van inzicht in zijn schuld, zijn zonde. Hij keerde zich ervan af en besloot het anders te gaan doen. Daarna beleed hij publiekelijk zijn schuld en zette hij zijn fouten recht. De slachtoffers van zijn zonden noemen hem eerst een ‘zondige man’ (vers 7), maar na zijn ommekeer noemt Jezus Zacheüs ‘zoon van Abraham’ (vers 10). Vergeving heeft dus alles te maken met het herstel van relaties, maar zorgt er ook voor dat je als veranderd mens opnieuw kunt beginnen.
Om over na te denken: Lees ook eens Spreuken 28:13. Je hebt invloed op de manier waarop je met je fouten omgaat. Het advies luidt: geef je fouten toe en vraag om vergeving als dat nodig is. Aan wie moet u nog toegeven dat u fouten hebt gemaakt?
7. Zaterdag (7 dec) – Lezen: Mattheus 6 : 15 – 19
In het ‘Onze vader’ dat Jezus zijn leerlingen leerde bidden, staat de zin ‘En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven’. Daarna (vers 15) benadrukt Jezus specifiek deze zin, met de uitleg dat het belangrijk is om te vergeven. Onze daad van vergeving hangt samen met Gods vergeving; onze vergeving lijkt een voorwaarde te zijn voor het ontvangen van Gods vergeving. Toch is God degene die bij de mens voortdurend het initiatief neemt om te vergeven. Denk bijvoorbeeld aan de manier waarop Jezus zijn moordenaars vergeeft als Hij aan het kruis hangt (Lukas 23:34). God en Jezus tonen in de Bijbel voortdurend het initiatief. Maar deze vergeving is, zo zagen we al eerder, niet goedkoop. Vergeving kent voorwaarden. Soms gaan aan vergeving berouw en inzicht in schuld vooraf, maar soms vinden die ook pas naderhand plaats. Wij leven immers ook in de tijd nadat Jezus al is gestorven als offer voor onze fouten. Hij wist al dat wij fouten zouden maken, en toonde initiatief om ook deze fouten – op voorhand – te vergeven. Dat is overigens geen vrijbrief om niet volgens Gods wil te leven. We bidden in het Onze Vader of Hij ervoor wil zorgen dat zijn wil wordt gedaan. En we leren wat vergeving kost door zelf ook te leren vergeven wat anderen ons hebben aangedaan. Dat is moeilijk, maar met Gods hulp niet onmogelijk.
Om over na te denken: ‘En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven’. Laat deze woorden goed doordringen deze dag en neem mee als morgen de vergeving van onze zonden beleeft mag worden bij de viering van het Heilig Avondmaal.
